kayıplara
Az önce Zeynep Selvili'nin bir videosuna denk geldim. Yaşadığımız büyük kayıplar, bizde aslında olduğundan küçük etkiler bırakıyormuş gibi görünse de daha küçük kayıplar yaşadığımızda ya da herhangi büyüklükte bir kayıp yaşadığımızda ve o kayba ağladığımızda; küçük etkiler bıraktığını düşündüğümüz kayıplara da ağladığımızı ifade ediyordu. Birkaç kez üst üste dinlediğimde ve konuşurken yüzünde taşıdığı o duyguları izlediğimde çok samimi bir şey gördüm o videoda. Bazı günlerde bazen sık sık bazen daha uzun aralıklarla ve tabiki hayat akıp giderken içime kocaman bir sıkıntı oturuyor. Açıkçası görünürde herhangi bir problem yokken, ben hayatımdaki şeyleri gerçekten yavaş yavaş yerine koyuyorum derken... Ve tabiki ömrümün bazı kısımlarında belli kayıplar yaşıyorken. Bazen hiç olmayacak yerler ve zamanlarda; bazen de tam olması gereken zaman ve yerde. Kocaman bir sıkıntı... Önüne geçip durdurabileceğim değil uzaktan bana doğru yaklaşırken beni de içine katıp nereye gidiyorsa oraya götür
